هیچ دوستی به جز کوهستان بهروز بوچانی چشمه

بهروز بوچانی (1362), نویسنده و مستندساز و روزنامه نویس ایرانی, خاطره ی دوزخ را با خود دارد. او که پیش از ترک ایران در حوزه محیط زیست و مسائل کردها مشغول به فعالیت و نوشتن بود, ناچار شد تا ایران را به مقصد استرالیا ترک کند و این آغاز راهی بود که از نویسنده ای رنج دیده ساخت.
بوچانی بعد از غرق شدن قایق مهاجران غیرقانونی از مرگ گریخت, اما در اقدام بعدیش به دست گارد نیروی دریایی استرالیا دستگیر شد و همراه مهاجران دیگر به جزیره مانوس فرستاده شد.
او در این ناکجاآباد, که حق خروج از آن را نداشتو شبیه یک تبعیدگاه مخوف بود, نوشتن کتاب هیچ دوستی به جز کوهستان, بهروز بوچانی, نشر چشمه را پنهانی آغاز کرد. او خاطرات و تجربه هایش را در قالب رمان به زبان فارسی می نوشت و از طریق پیام رسان واتس اپ برای مونس منصوبی می فرستاد, که در نهایت به همت ایشان و با ترجمه ی امید توفیقیان منتشر شد. و اینگونه بود که ناگهان جهان از طریق ادبیات و کلمات فهمید چه بر بوچانی و دیگران رفته.
کتاب برنده ی جایزه ی بسیار معتبر ویکتوریا شد اما دولت استرالیا اجازه نداد او برای دریافت جایزه اش از جزیره خارج شود.
فشار رسانه ها و ستایش نشریات معتبری چون نیویورک تایمز, گاردین, واشنگتن پست و … نیز کتاب تکان دهنده اش را بیش از پیش مطرح ساخت و عملا کاری کرد که او بالاخره در اواخر نوامبر 2019 از دوزخ مانوس آزاد شد و به نیوزلند برود.